«Έκανες το μεγαλύτερο λάθος»: Η μέρα που η Μπαρτσελόνα «έφτυσε» τον «Special One» για χάρη του Γκουαρδιόλα
Η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι γεμάτη από ανατροπές και αποφάσεις που άλλαξαν το ρου της. Μία από αυτές τις αποφάσεις που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της ήταν το 2008, όταν η Μπαρτσελόνα βρέθηκε μπροστά σε ένα σημαντικό σταυροδρόμι και έκανε μία κίνηση που άλλαξε για πάντα την κατεύθυνση του κλαμπ. Η αλλαγή προπονητή ήταν αναγκαία, καθώς μετά από πέντε χρόνια παρουσίας στον πάγκο της Μπαρτσελόνα, ο Φρανκ Ράικαρντ έφυγε από την ομάδα, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά γεμάτη επιτυχίες αλλά και αμφισβήτηση για την κατεύθυνση της ομάδας στην επόμενη φάση της ιστορίας της.
Ο Ράικαρντ είχε οδηγήσει την Μπαρτσελόνα σε σημαντικές επιτυχίες, όπως η κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων Ισπανίας, δύο Supercopa de España και, το πιο σημαντικό από όλα, το Champions League του 2006, το οποίο μετά από 14 χρόνια αποχής, επιστρέφει στο Καμπ Νου. Ωστόσο, μετά από αρκετά χρόνια, η Μπαρτσελόνα είχε ανάγκη από μια νέα φιλοσοφία και μια φρέσκια οπτική για το ποδόσφαιρο, και αυτή η ανάγκη οδήγησε τους διοικούντες του συλλόγου σε μία από τις πιο αμφιλεγόμενες αποφάσεις στην ιστορία του συλλόγου.
Όπως κάθε μεγάλη ομάδα, έτσι και η Μπαρτσελόνα γνώριζε πως η επόμενη απόφαση για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας ήταν κομβική για το μέλλον της. Η επιλογή του διαδόχου του Ράικαρντ δεν ήταν εύκολη, και το όνομα του Ζοζέ Μουρίνιο εμφανίστηκε ως το επικρατέστερο, προκαλώντας ενθουσιασμό για τη δυνατότητα να φέρει την ομάδα στο επόμενο επίπεδο. Μετά την επιτυχία του με την Πόρτο και την εξαιρετική του παρουσία στην Τσέλσι, ο Μουρίνιο ήταν γνωστός για την ικανότητά του να κερδίζει τίτλους και να αναστατώνει τις μεγάλες ομάδες. Ο ίδιος είχε εξαιρετική φήμη ως προπονητής, και οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι ήταν η καλύτερη επιλογή για την ομάδα της Βαρκελώνης.
Ωστόσο, οι διοικούντες της Μπαρτσελόνα είχαν άλλες σκέψεις και κατέληξαν στην απόφαση να προσλάβουν έναν άλλο προπονητή, ο οποίος εκείνη την εποχή δεν είχε την ίδια φήμη με τον Μουρίνιο, αλλά είχε κάτι διαφορετικό που θα μπορούσε να ταιριάξει με την κουλτούρα και το όραμα του κλαμπ. Το όνομα αυτού; Πεπ Γκουαρδιόλα.
Η επιλογή του Γκουαρδιόλα ήταν γεμάτη τόλμη και ρίσκο, καθώς ο πρώην παίκτης της Μπαρτσελόνα είχε μόνο λίγα χρόνια προπονητικής εμπειρίας στην δεύτερη ομάδα του συλλόγου και ελάχιστες προπονητικές παραστάσεις στην πρώτη κατηγορία. Παρ’ όλα αυτά, οι διοικούντες της Μπαρτσελόνα πίστευαν πως ο Γκουαρδιόλα θα μπορούσε να φέρει κάτι φρέσκο στην ομάδα, μια νέα φιλοσοφία, μια νέα αντίληψη για το παιχνίδι που θα συνδύαζε τις αξίες του συλλόγου με τον επιθετικό, δημιουργικό τρόπο παιχνιδιού που η ομάδα ήθελε να εφαρμόσει.
Η απόφαση να «γυρίσουν την πλάτη» στον Μουρίνιο για χάρη του Γκουαρδιόλα ήταν μια απόφαση που πολλοί δεν περίμεναν και που κατά πολλούς χαρακτηρίστηκε ως ένα μεγάλο ρίσκο. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την πορεία του Μουρίνιο και τη φήμη του ως «Special One», οι οποίοι είχαν διαρκώς αναφερθεί ως υποψήφιοι για τον πάγκο της Μπαρτσελόνα. Η απομάκρυνση του Μουρίνιο από την ομάδα, σε συνδυασμό με τη συμφωνία με τον Γκουαρδιόλα, σήμαινε ότι ο σύλλογος έκανε μια τολμηρή επιλογή, επενδύοντας σε έναν προπονητή που θεωρούνταν αβέβαιο στο αν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του συλλόγου.
Οι πρώτοι μήνες του Γκουαρδιόλα στον πάγκο της Μπαρτσελόνα δεν ήταν εύκολοι. Παρά τις υποσχέσεις και τη φιλοδοξία του, η ομάδα έπρεπε να αναπροσαρμοστεί στον νέο του τρόπο παιχνιδιού, ο οποίος επικεντρωνόταν στην κατοχή της μπάλας και την κυριαρχία στο παιχνίδι μέσω της δημιουργίας επιθέσεων από την άμυνα. Οι πρώτοι μήνες ήταν γεμάτοι αμφιβολίες, καθώς οι φίλαθλοι της Μπαρτσελόνα και τα ΜΜΕ δεν ήταν σίγουροι αν αυτός ο νέος τρόπος παιχνιδιού θα μπορούσε να φέρει τα αποτελέσματα που είχαν συνηθίσει με τον Ράικαρντ και το προηγούμενο μοντέλο.
Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, ο Γκουαρδιόλα άρχισε να αποδεικνύει ότι η επιλογή του ήταν η σωστή. Καθώς η ομάδα άρχισε να παίζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο και να εκμεταλλεύεται πλήρως το ταλέντο που είχε στη διάθεσή της, τα αποτελέσματα άρχισαν να μιλούν από μόνα τους. Οι παίκτες, υπό την καθοδήγηση του Γκουαρδιόλα, απέδειξαν πως η προσήλωση στην κατοχή της μπάλας και η συνεχής πίεση στον αντίπαλο μπορεί να αποφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Η επιτυχία της Μπαρτσελόνα με τον Γκουαρδιόλα στον πάγκο ήταν εντυπωσιακή. Ο σύλλογος κέρδισε όλα τα σημαντικά τρόπαια, με την κορυφαία στιγμή να έρχεται το 2009, όταν η ομάδα κατέκτησε το Τρεμπλ, κερδίζοντας το πρωτάθλημα Ισπανίας, το Κύπελλο Ισπανίας και το Champions League, με εντυπωσιακή παρουσία σε όλες τις διοργανώσεις. Αυτή η περίοδος της Μπαρτσελόνα αποτέλεσε την απαρχή
