Η θεωρία του Δρ. Ντέιβιντ Χέιγκ, εξελικτικού βιολόγου από το Χάρβαρντ, προτείνει ότι το νυχτερινό κλάμα των μωρών μπορεί να έχει εξελικτικό σκοπό: να αποτρέψει τη γέννηση αδελφών. Σύμφωνα με την έρευνά του, τα μωρά, μέσω της αυξημένης ζήτησης για θηλασμό κατά τη διάρκεια της νύχτας, αποθαρρύνουν τη γονεϊκή δραστηριότητα, περιορίζοντας έτσι την πιθανότητα νέας εγκυμοσύνης της μητέρας.
Εξελικτική Σημασία της Νυχτερινής Συμπεριφοράς
Η θεωρία του Χέιγκ βασίζεται σε διάφορα στοιχεία:
- Αυξημένες Απαιτήσεις το Δεύτερο Εξάμηνο: Κατά τη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου της ζωής ενός μωρού, οι νυχτερινές απαιτήσεις για θηλασμό αυξάνονται, περίοδος κατά την οποία η μητέρα είναι πιο πιθανό να ξαναμείνει έγκυος.
- Γενετικοί Παράγοντες: Μελέτες δείχνουν ότι τα μωρά που κληρονομούν ορισμένα γονίδια από τη μητέρα τείνουν να κοιμούνται περισσότερο, διευκολύνοντας τη μητέρα να αποκτήσει περισσότερους απογόνους. Αντίθετα, αν το μωρό κληρονομήσει τα ίδια γονίδια από τον πατέρα, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συχνότερες νυχτερινές αφυπνίσεις.
Αντίκτυποι και Αντιπαραθέσεις
Η θεωρία αναδεικνύει την πιθανή σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ μητέρας και παιδιού. Οι μητέρες έχουν εξελιχθεί για να μεγιστοποιούν τον αριθμό των απογόνων τους, αλλά αυτό μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με την επιβίωση κάθε ξεχωριστού παιδιού.
Ωστόσο, οι απόψεις σχετικά με αυτήν τη θεωρία δεν είναι ομόφωνα αποδεκτές. Ο ανθρωπολόγος Τζέιμς ΜακΚένα από το Πανεπιστήμιο της Νοτρ Νταμ επισημαίνει ότι το κλάμα του μωρού μπορεί να έχει και άλλες αιτίες, όπως η αναζήτηση άνεσης ή η ανάγκη για θέρμανση. Επιπλέον, προγενέστερες μελέτες δείχνουν ότι οι νυχτερινές αφυπνίσεις των μητέρων συχνά οφείλονται σε θορύβους που προκαλούν οι ίδιες κοντά στην κούνια του μωρού.
Συμπεράσματα και Σκέψεις
Αν και είναι δύσκολο να επιβεβαιωθεί ή να διαψευστεί η θεωρία του Χέιγκ, τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η συμπεριφορά του μωρού μπορεί να έχει εξελικτικές ρίζες. Ο Χέιγκ προσθέτει ότι τα μωρά που δεν θηλάζουν τη νύχτα ή τρέφονται με μπιμπερό δεν ξυπνούν συχνά, και ότι η νυχτερινή σίτιση δεν είναι απολύτως απαραίτητη. Αυτό μπορεί να ανακουφίσει τις μητέρες από ενοχές σχετικά με τις νυχτερινές αφυπνίσεις.
Συνολικά, οι γονείς μπορεί να χρειαστεί να εξετάσουν τόσο τις εξελικτικές όσο και τις ψυχολογικές πτυχές της νυχτερινής συμπεριφοράς των μωρών τους, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ανάγκες και οι συμπεριφορές των μωρών είναι περίπλοκες και ποικιλόμορφες.
