Τα 2 «απαγορευμένα» video clip του Βλάσση Μπονάτσου που δείχνουν τη σκληρή νύχτα των 90s
Η δεκαετία του 1990 στην Αθήνα ήταν γεμάτη αντιφάσεις, πάθη και ανατροπές. Από τη μία, η πόλη χτιζόταν μέσα από την έντονη νυχτερινή ζωή και τις ατελείωτες ώρες διασκέδασης. Από την άλλη, υπήρχε το σκοτεινό παρασκήνιο της underground σκηνής που έβραζε στους δρόμους και στα μπαρ της πόλης. Στη μέση όλων αυτών, υπήρξε ο Βλάσσης Μπονάτσος, ο οποίος όχι μόνο διαπρέπωνε στην τηλεόραση, αλλά «έπαιξε» με τη μουσική και τη νύχτα της Αθήνας με τρόπο που ακόμα συζητείται.
Το 1990, ο Βλάσσης Μπονάτσος συνεργάστηκε με τον συνθέτη και στιχουργό Γιώργο Ρωμανού για να δημιουργήσει τον δίσκο “Παραλήρημα”. Στον δίσκο αυτό, ξεχώρισαν δύο τραγούδια, το «Μεσάνυχτα» και το «Παραλήρημα», τα οποία είχαν την τιμή να αποκτήσουν τα δικά τους βιντεοκλίπ. Ωστόσο, αυτά τα βίντεο ήταν πιο απότομα και σκοτεινά από ότι περίμεναν οι περισσότεροι εκείνη την εποχή.
Η τολμηρή συνεργασία και η αμφισβήτηση από την ΕΡΤ
Τα βιντεοκλίπ που σκηνοθέτησε ο Αντώνης Χατζάρας για τα δύο αυτά τραγούδια, έδωσαν μια διαφορετική οπτική στην τότε Αθήνα και τις νύχτες της. Με εικόνες από το κέντρο της πόλης, τις πιο σκοτεινές γωνιές του Ψυρρή και του Μοναστηρακίου, τα βίντεο αποτύπωναν την ατμόσφαιρα του underground κόσμου. Ήταν τολμηρά και προκαλούσαν, αποκαλύπτοντας μια πλευρά της νυχτερινής Αθήνας που οι περισσότεροι προτιμούσαν να κρατήσουν κρυφή.
Εκείνη την εποχή, το βίντεο κλιπ δεν ήταν όπως σήμερα, ελεύθερο και διαθέσιμο σε όλους με ένα κλικ. Όταν τα βίντεο αυτά προβλήθηκαν στην ΕΡΤ, θεωρήθηκαν υπερβολικά προκλητικά και κοπήκαν από τη μετάδοση. Η ΕΡΤ, που τότε είχε την αποκλειστική εξουσία για την τηλεοπτική μετάδοση μουσικών βίντεο, δεν ήταν έτοιμη να αποδεχτεί την ακραία εικόνα που παρουσίαζαν τα βίντεο. Και κάπως έτσι, τα «απαγορευμένα» βίντεο του Βλάσση Μπονάτσου χάθηκαν για χρόνια.
Η ανακάλυψη τους στο YouTube και η αναβίωση της εποχής
Χρόνια μετά, η τύχη τους άλλαξε. Ένας άγνωστος χρήστης στο YouTube ανέβασε τα βίντεο αυτά, δίνοντας νέα ζωή σε δύο μουσικά έργα που για πολλά χρόνια είχαν ξεχαστεί. Η αναβίωση αυτών των βίντεο δεν έγινε μόνο μουσική αναδρομή στην εποχή του 90, αλλά και μία αναβίωση μιας «άγριας» Αθήνας που πλέον δεν υπάρχει.
Τα σχόλια κάτω από τα βίντεο μιλούν από μόνα τους: «Πιο πολύ με οδοιπορικό στη νυχτερινή Αθήνα του κέντρου της εποχής εκείνης μοιάζει με μουσική επένδυση», σημειώνει ένας χρήστης, ενώ άλλος τονίζει την ατμοσφαιρικότητα του βίντεο: «Τέρμα ατμοσφαιρικό κομμάτι, με πλάνα από Ψυρρή, Soda, Booz, μπουρδέλα, τραβ…, τσόντες, ουρητήρια, πορτοκαλί δρόμους… Μοιάζει με την Αθήνα του σήμερα».
Τα βίντεο αυτά μας επιτρέπουν να ταξιδέψουμε πίσω στον χρόνο, να δούμε μια πλευρά της πόλης που μόνο οι πραγματικοί «σκληροί» της νύχτας γνωρίζουν. Και αν κάτι αξίζει να σημειωθεί, είναι το πώς η μουσική και η εικόνα κατάφεραν να δημιουργήσουν μια «εκρηκτική» εικόνα της Αθήνας των 90s, που μπορεί να έχει περάσει, αλλά παραμένει ζωντανή μέσα από αυτές τις εικόνες.
Η Αθήνα των 90s: Σκληρή και Αληθινή
Αυτά τα βίντεο, τα οποία πλέον έχουν αναγνωριστεί ως αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής και πολιτιστικής ιστορίας της Αθήνας, μας θυμίζουν τη σκληρότητα αλλά και την αλήθεια της εποχής. Τα μπαρ, οι κακόφημες γειτονιές, οι άνθρωποι της νύχτας… όλα αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό που σήμερα μας φαίνεται κάπως «ξένο», όμως τότε ήταν η καθημερινότητα της πόλης.
Κάθε βίντεο από αυτά είναι γεμάτο ιστορίες που περιμένουν να ειπωθούν, εικόνες που αποτυπώνονται σε όποιον τις παρακολουθήσει, συναισθήματα που ξυπνούν και αναμνήσεις μιας άλλης εποχής, της πραγματικής νύχτας της Αθήνας. Αυτά τα βίντεο κλιπ δεν είναι απλώς μουσικές παραγωγές, είναι ντοκιμαντέρ της ζωής, της πόλης και της ατμόσφαιρας που διαμόρφωσαν τη μουσική κουλτούρα της εποχής.
Η δύναμη των social media και η επιστροφή στο προσκήνιο
Η σημερινή γενιά που ανακαλύπτει αυτά τα «απαγορευμένα» βίντεο, μέσω του YouTube, έχει την ευκαιρία να βιώσει τη νύχτα της Αθήνας των 90s από μια εντελώς διαφορετική σκοπιά. Με την άμεση πρόσβαση που προσφέρουν τα social media και οι πλατφόρμες βίντεο, ό,τι κάποτε ήταν κρυφό ή απορριπτέο, σήμερα αναβιώνει, συζητείται και αναλύεται.
Είναι υπέροχο το πώς το διαδίκτυο, ακόμα και 30 χρόνια μετά, μπορεί να φέρει στη ζωή αυτά τα έργα, δίνοντάς τους τη θέση που τους αξίζει. Και ποιος ξέρει, ίσως αυτά τα βίντεο να αποτελούν και την έμπνευση για μια νέα γενιά καλλιτεχνών, που θα διαπρέψουν στην πόλη της νύχτας, βασισμένοι σε όσα υπήρξαν πριν από τόσα χρόνια.
Ας το παραδεχτούμε: η Αθήνα των 90s είναι πλέον ένα μέρος για νοσταλγούς, αλλά και για εκείνους που επιθυμούν να ανακαλύψουν μια διαφορετική, πιο αληθινή, πλευρά της. Μέσα από αυτά τα «απαγορευμένα» βιντεοκλίπ, έχουμε τη δυνατότητα να ξαναζήσουμε τη σκληρή και ατμοσφαιρική ατμόσφαιρα που σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά.
